اثر فعالیت ورزشی بر تغییرات آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا در موش‌‌های صحرایی نر سالم

مقدمه: آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا (HMW آدیپونکتین) فعال­ترین شکل هورمون آدیپونکتین است و کاهش آن با مقاومت به انسولین همراه است. هدف از پژوهش حاضر، مطالعه‌ی اثر یک دوره‌ تمرین با سه شدت مختلف بر غلظت سرمی آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا بود. مواد و روش‌ها: 32 سر موش صحرایی نر 8 هفته‌ای از نژاد ویستار با میانگین وزن 50±185 گرم?انتخاب و به­طور تصادفی در سه گروه تجربی، تمرین با شدت زیاد (دویدن با سرعت 34 متر در دقیقه معادل 85%-80% حداکثر اکسیژن مصرفی)، تمرین با?شدت متوسط (دویدن با سرعت 28 متر در دقیقه معادل 75-70 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی)، تمرین با شدت کم (دویدن با سرعت 20 متر در دقیقه معادل 55%-50% حداکثر اکسیژن مصرفی) و یک گروه شاهد قرار گرفتند. گروه­‌های تجربی به مدت 12 هفته، هر هفته 5 روز و هر روز 60 دقیقه با شدت­‌های تعیین شده روی نوار گردان با شیب صفر درجه به تمرین پرداختند. پس از 12 هفته تمرین، غلظت سرمی آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا و تستوسترون در حالت ناشتا در هر چهار گروه اندازه‌گیری شد. هم‌چنین، شاخص مقاومت به انسولین (HOMA) در تمامی گروه­‌های پژوهش بررسی شد. یافته­ها: یافته‌های حاصل از آنالیز واریانس یک‌طرفه نشان داد که غلظت سرمی آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا در گروه تمرین با شدت زیاد و متوسط پس از فعالیت ورزشی به ­طور معنی‌داری افزایش یافته است (05/0p<). هم‌چنین، با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون مشخص شد که بین غلظت آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا و شاخص مقاومت به انسولین HOMA (37/0-r=، 003/0 p=)، انسولین (46/0- =r، 008/0 p=) و تستوسترون (38/0- = r،03/0 p=) همبستگی منفی و معنی‌داری وجود دارد. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که غلظت سرمی آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا در اثر فعالیت ورزشی افزایش می‌یابد و شدت تمرین در چگونگی پاسخ، متغیر مهمی است.